Wspólnota europejska a środowisko naturalne. Konferencja w Angers, część 2

Z problemami ekologicznymi poszczególne kraje europejskie przez lata borykały się same. Okazało się jednak, że rozwiązanie niektórych problemów ochrony środowiska przekracza możliwości pojedynczych państw. Kraje Europy Zachodniej miały tu już sytuacje ułatwioną dzięki znacznej integracji politycznej i gospodarczej. Rozpoczął się więc żmudny proces wypracowania strategii ochrony środowiska na poziomie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (od 1992 roku Unii Europejskiej). Najtrudniej było znaleźć przesłankę, która przekonałaby wszystkich do konieczności wyrzeczeń i do kosztownych inwestycji. Dopiero na tym fundamencie można było budować ochronę środowiska od strony politycznej, prawnej, ekonomicznej i kulturowej. Praca ta jest odzwierciedleniem pewnego etapu rozwoju świadomości i praktyki ekologicznej państw Unii Europejskiej. O budowie społeczeństwa proekologicznego wypowiadają się tu wybitni prawnicy, ekolodzy i ekonomiści. Te zachodnie doświadczenia i unormowania prawno-administracyjne mogą ułatwić nam właściwe przygotowanie się do integracji z Unia. Stąd książka winna zainteresować przede wszystkim polityków, prawników i działaczy ekologicznych. Materiał pracy został podzielony na dwie części. Pierwsza ma charakter prawny, przedstawia zakres kompetencji Wspólnoty, druga – społeczny, poświecona jest analizie różnych sektorów, w których Wspólnota podejmuje działania.