Wigilia Nowego Roku. Pomyłka

Ewa z Wendorffów Felińska (1793-1860), szlachcianka urodzona na Litwie, żona Gerarda Felińskiego (brata Alojzego). Za działalność w Stowarzyszeniu Ludu Polskiego Szymona Konarskiego aresztowana, a w marcu 1839 r. zesłana na Syberię, gdzie poświęciła się pisarstwu. Debiutem był artykuł pt. Myśli o postępie ludzkości, opublikowany w „Tygodniku Petersburskim” (1843, nr 27). Pierwsza z jej powieści (Siostrzenica i ciotka, przeredagowana ukazała się w Wilnie dopiero w 1853 r.), oddana pod sąd Michała Grabowskiego, zyskawszy pozytywną ocenę, zmotywowała do przygotowania kolejnych: Pana deputata (Wilno 1852, t. 1-2), Hersylii (Wilno 1849, t. 1-2) i drukowanych tylko na łamach „Athenaeum”: Wigilii Nowego Roku (1847, t. 5) i Pomyłki (1851, t. 6). Niezwykłym uznaniem czytelniczym cieszyły się jej dzieła wspomnieniowe: Wspomnienia z podróży do Syberii i pobytu w Berezowie i Saratowie (Wilno 1852-1855) i Pamiętniki z życia (Wilno 1856-1859).