Rozum i wiara wobec pytania: Kim jestem?

W tytule książki obecne są dwa wyraźne odniesienia do encykliki Jana Pawła II Fides et ratio. Pierwszym z nich jest odwołanie się do „dwóch skrzydeł”: wiary i rozumu (jak na filozofa przystało, w odwrotnej kolejności: najpierw jest tu wymieniony rozum, potem wiara), dzięki którym „duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy”. Księdzu Styczniowi chodzi o prawdę, która najgłębiej obchodzi (a przynajmniej powinna obchodzić) każdego człowieka: Kim jestem? Przez co spełniam jako człowiek? Tu właśnie odnajdujemy drugie odniesienie do encykliki. Rozum i wiara stoją bowiem „wobec pytania: Kim jestem?” Pytanie to stanowi w tym kontekście inną wersję słynnego Sokratejskiego hasła: „Poznaj samego siebie!”, które Jan Paweł II uczynił tytułem wprowadzającego rozdziału encykliki. Książka mówi o człowieku widzianym „z niskości doświadczenia” ludzkiego (perspektywa filozoficzna) oraz „z wysokości krzyża” (perspektywa teologiczna). Autor prowadzi w niej czytelnika śladami dociekań antropologiczno-etycznych Karola Wojtyły (zob. zwłaszcza rozdział „Być sobą to przekraczać siebie”), jak i teologicznej myśli Jana Pawła II (rozdziały: „Na początku była prawda”, „Dlaczego Bóg chlebem?”, „Rozum i wiara współodpowiadają na pytanie: Kim jestem?”). Całość domknięta jest – lub raczej spięta, niczym klamrą – dwoma tekstami o charakterze filozoficznym, ale stanowiącymi zarazem zapis „dziejów duszy” ich autora: „Od przeżycia Bożego Narodzenia do doświadczenia etycznego” – na początku książki, oraz wieńczący dzieło artykuł pod nieco zagadkowym tytułem: „Kim właściwie jest Jan Paweł II?” Bardzo instruktywne wprowadzenie do książki, jak i w ogóle wprowadzenie do filozoficznej myśli ks. T. Stycznia, stanowi tekst „Personalizm etyczny” autorstwa jednego z jego uczniów, Kazimierza Krajewskiego.