Źródło życia i świętości. Polska teologia kultu Najświętszego Serca Jezusa

Polska odegrała znaczącą rolę w zaprowadzaniu i rozwoju liturgicznego kultu Najświętszego Serca Jezusa w Kościele. Wśród listów, jakie napływały w XVIII wieku do Stolicy Apostolskiej w sprawie ustanowienia święta Serca Jezusa z własną Mszą świętą i Oficjum brewiarzowym, znajdowały się także pisma naszych władców i biskupów. Negatywne odpowiedzi powstrzymano dopiero 250 lat temu, w 1765 roku po przedstawieniu w Rzymie słynnego Memoriału polskich biskupów. Dokument ten, jak i pisma naszych teologów są świadectwem wielkiej czci i miłości ludu polskiego do Zbawiciela świata, Jezusa Chrystusa, a zwłaszcza Jego Najświętszego Serca, „źródła życia i świętości”. Książka niniejsza jest próbą ukazania dziejów i teologii kultu Bożego Serca na ziemiach polskich, począwszy od XVII stulecia do końca pontyfikatu św. Jana Pawła II. Przybliża znaczenie kultu Serca Jezusa dla kształtowania życia duchowego. a także twórczy w tym dziele wkład polskich teologów.