Problem cudu w religiach pozachrześcijańskich

Każdy człowiek w sytuacji zagrożenia egzystencjalnego oczekuje na nadzwyczajną interwencje i pomoc Kogoś. Zdarzenia niezwykle wzbudzają zawsze zainteresowanie nie tylko na zasadzie sensacji. Historia religii mówi o występowaniu fenomenów uchodzących za cudowne we wszystkich religiach i pseudoreligiach. Czy cuda dzieją się tylko w religii chrześcijańskiej – jak się zwykle przyjmuje – czy też i w innych? Zwykle w odniesieniu do cudu czy zjawisk nadzwyczajnych występuje dwojaka aprioryczna postawa: naiwnej wiary lub daleko posuniętego sceptycyzmu. W życiu potocznym w odniesieniu do zjawisk niezwykłych słyszymy dwie proste konstatacje: „to cud” lub „cudów nie ma”. Co to jest cud, jakie pełni funkcje, czy tylko dowodowe, czy rzeczywiście występuje we wszystkich religiach? Autor unika prostych odpowiedzi „tak” – „nie” na tak postawione pytania. Bóg w swojej nieogarnionej i nieskończonej miłości, wolności i dobroci daje się poznać w znakach. Trzeba umieć i chcieć je dojrzeć, zinterpretować, zrozumieć ich sens. Uwzględniając dane nauk religioznawczych i filozoficznych, autor podaje ostateczne rozwiązania z punktu widzenia teologii religii, co ukazuje inną optykę ich widzenia. Jaką? Ta książka adresowana jest do tych, którzy poszukują znaków Bożych, ludzi otwartych, którym bliski jest Bóg działający w świecie, w dziejach, a nie Bóg inercyjny.