Osobowościowe uwarunkowania postaw pracowników domów pomocy społecznej wobec osób z zaburzeniami psychicznymi

Osoby chore psychicznie po przebytym leczeniu szpitalnym często doświadczają różnych trudności w powrocie do pełnionych wcześniej ról społecznych. Wiele z nich podejmuje decyzję o nieinformowaniu znajomych, a także pracodawców, o pobycie w szpitalu psychiatrycznym, gdyż obawia się społecznego napiętnowania. Niektóre środowiska nadal reagują na chorych psychicznie w sposób nieadekwatny, emocjonalnie. Aktywne uczestnictwo takich chorych w życiu społecznym jest w znacznym stopniu uwarunkowane postawami, jakie przejawia wobec nich społeczeństwo. Niniejsza książka omawia wyniki badań dotyczących zależności, jakie zachodzą między wybranymi cechami osobowości pracowników domów pomocy społecznej a ich postawami w stosunku do osób z zaburzeniami psychicznymi. Skierowana jest do szerokiego grona specjalistów zajmujących się rehabilitacją osób niepełnosprawnych, szczególnie do pracowników domów pomocy społecznej i szpitali psychiatrycznych: psychologów, opiekunów, pracowników socjalnych, terapeutów zajęciowych, rehabilitantów, lekarzy, pielęgniarek. Zaprezentowane wyniki badań mogą być również przydatne w doborze i zarządzaniu zasobami ludzkimi w tego rodzaju instytucjach.