Szkolnictwo siedleckie w okresie międzywojennym

Praca przedstawia stan i rozwój szkolnictwa w Siedlcach w dwudziestoleciu międzywojennym, ale autorka traktuje temat nieco szerzej, czyniąc liczne odniesienia do czasów wcześniejszych. Problem szkolnictwa został ujęty przede wszystkim w związku z rozbudową administracyjnych funkcji Siedlec oraz w szerszym kontekście rozwoju oświaty, myśli pedagogicznej i polityki oświatowej w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Na uwagę zasługuje wszechstronna analiza dokonanych ówcześnie reform szkolnych, uwzględniająca zarówno szkolnictwo państwowe, jak i prywatne, w tym kościelne, podstawowe oraz średnie – ogólnokształcące i zawodowe. Książka ukazuje, jak w mieście średniej wielkości, zróżnicowanym pod względem etnicznym, szybko rozwijającym się demograficznie i gospodarczo, powstawały szkoły; funkcjonujące według nowego systemu szkolnego, wypracowanego przez polskich reformatorów, z ministrami Sławomirem Czerwieńskim i Januszem Jędrzejewiczem na czele.