II Polski Synod Plenarny a synody diecezjalne

Dyrektorium Kongregacji Biskupów o pasterskiej posłudze biskupów Apostolarum succesores, aprobowane przez papieża świętego Jana Pawła II, stwierdza: „Zgodnie z wielowiekową zasadą działalności duszpasterskiej, która potem została skodyfikowana przez Sobór Trydencki, podjęta na nowo przez Sobór Watykański II i przewidziana w prawie kanonicznym”, synod diecezjalny jest „odpowiednim miejscem przystosowania i adoptowania praw i norm Kościoła powszechnego do partykularnej sytuacji diecezji” (nr 169)W Polsce współczesnej ogniwem pośrednim między normami prawa powszechnego a prawem poszczególnych diecezji jest II Polski Synod Plenarny, który zawiera „wnioski i postulaty”, ukazujące potrzeby i zadania nowej ewangelizacji w Polsce na przełomie II i III Tysiąclecia. Niniejsza publikacja jest owocem wspólnej refleksji na temat transformacji zawartych w nim postulatów na normy, które są bądź powinny być w uchwałach polskich synodów diecezjalnych. Mam więc nadzieję, że publikacja ta będzie pożyteczna zarówno dla nauki, jak i dla praktyki. Ks. prof. Józef Krukowski prezes Stowarzyszenia Kanonistów Polskich